Searson (Can) tiltle: Live at the Neat Café music: Folk year: september 27, 2019 promotion: Speak Easy (Beverly Kreller) info artist: Searson © Rootsville 2018

Met "Live at the Neat Café" brengen de zussen Colleen Searson (viool) en Erin Searson (piano en tenor gitaar) op 27 september hun nieuwe album uit. Een mijlpaal want het is hun tiende volledige album. Beide opnames zijn documetnen van hun optreden voor een live publiek in Ottawa Valley in de historische "Neat Cafe" in Burnstown, Ontario. Het album bevat een mix van traditionele en originele instrumentale en vocale selecties.

Afkomstig uit de Ottawa Valley, Ontario, Canada, en ondergedompeld in de muziektraditie van Ottawa Valley hun hele leven lang, hebben zusters Colleen en Erin Searson al sinds zeer jonge leeftijd deelgenomen aan en gedanst in muziek- en stepdancewedstrijden, wat gunstig bleek te zijn in waardoor ze de volleerde muzikanten zijn die ze vandaag zijn. "Searson" heeft hun vak sinds de middelbare school aangescherpt door op verschillende evenementen in Canada, de Verenigde Staten en Europa te spelen. De liefde van de zusters om hun muziek uit Ottawa Valley op te nemen in Celtic, East Coast, Scottish en verschillende andere genres zorgde ervoor dat ze hun muzikale horizon verruimden, en het resultaat is een geheel eigen geluid, inclusief aangrijpende composities van beide vrouwen.

Zoals het een groep met de Keltisch gewortelde muzikale traditie betaamt, besteedt Searson een derde van hun livealbum aan vioolstemmen. De openingsset "Bright Nights" is een energieke ravotten om je tenen te laten tikken en je handen te laten klappen. "Da Tunes" is kort, pittig en beschikt over een aantal zeer snelle, zeer precieze buigingen. "Fiddle Jam" is de meest traditionele van het stel en klinkt als iets dat je in een sessie op een bepaalde weekendmiddag in een bepaalde Ierse pub zou kunnen horen. Hoeveel kun je doen in twee minuten muziek spelen? Als je Searson bent, bewijst "Rough Cuts" dat je drie of vier wild-ass vioolnummers kunt horen die elk van die pubs als een gek zou laten springen!

Aan de andere kant is, "1847" zo dichtbij als Searson komt tot een rechtuit pop-nummer, maar de viool houdt ze geaard, en het eerbetoon aan hun voorouders is duidelijk een oprechte. De Searson-familie emigreerde in 1847 van Ierland naar de Ottawa-vallei. De Searson-zussen vormen de zesde generatie die opgroeit op de oorspronkelijke familieboerderij in Hyndford, Ontario. Het lied beschrijft de uitdagingen van het leven voor de eerste Searsons die overkwamen, met alles wat ze moesten doorstaan ​​om hun families te voeden en te voeden.

"E&C", een eenvoudig duet met piano en viool, waar de eerste helft zo pijnlijk mooi is dat het je misschien kan inspireren om een ​​traan te laten vallen. Dus tegelijkertijd verdrietig en mooi, het is de definitie van "bitterzoet". Dan verandert het in een levendige, aangename tweede-halve viool-tune-set, bijna als een feestelijke begrafenisparade in New Orleans die terugkeert van het kerkhof.

"Runaway" gaat over de noodzaak van afscheid te nemen van een disfunctionele geliefde en de kracht die daarvoor nodig is om een ​​beter leven na te streven. Mensen denken dat de vrouw die weggaat alleen maar wegloopt, maar begrijpen niet hoe sterk ze moet zijn om het te doen, en hoe slecht het was om haar te laten vertrekken. Het is een krachtig stuk voor het post # MeToo-tijdperk, en het a capella-refrein tegen het einde sluit echt de deal.

"On My Way", een statige pianoballade gereproduceerd van het allereerste album van Searson, werd oorspronkelijk gezongen door hun vader. De tekst gaat over wat Joni Mitchell 'de drang om te gaan' noemde en de gelijkwaardige en tegenovergestelde wens om weer naar huis terug te keren - zoals passend is voor dit vaak reizende duo.

tracks:

01. Bright Nights
02. Another Circle Around The Sun
03. Runaway
04. Da Tunes
05. Lay Me Down
06. Fiddle Jam
07. Better Than Fine
08. Night Patrol
09. Rough Cuts
10. 1847
11. E&C
12. On My Way